Tęskniąca kierowniczka

Zaczęło się - płacze oraz tęsknoty za wychodzącą mamą z domu rano do pracy, a także podobno - tęsknoty za mną w ciągu dnia Malutkiej! Cóż - wiadomo było, że kiedyś to nastąpi, bo dziecko rośnie i coraz więcej zaczyna rozumieć. Także to, że mama idzie gdzieś sobie, długo nie wraca, a Jej jest mnie brak. Podobno Mała co rusz patrzy w okno, nasłuchuje i sprawdza, czy przypadkiem mnie gdzieś nie ma w pobliżu Niej i bezskutecznie, aż do godziny 15:00. wypatruje i wyczekuje. Wprawdzie, gdy wracam do domu, to padamy sobie w ramiona i jest już miło i słodziasznie, ale tęsknota za matką, jak mówią pozostali domownicy i niania, podobno jest duża.

Poza tym w rozwoju mojego 9-miesięcznego niemowlaka :) samodzielność i... niepodzielność panowania w domu rośnie w siłę. Nazywamy ją "Małą Kierowniczką", bo trzymana na rękach tak potrafi silnie, z takim impetem nami mocno kierować, by poprowadzić tam, dokąd pcha Ją Jej maleńka intuicja. Np. do półki z podręcznymi zabawkami i opakowaniami kremów, oliwek, żeli itd. - bo to też jej zabawki :)))), skąd sama zgodnie z aktualnym humorem dobiera sobie odpowiedni przedmiot do zabawy.

Najulubieńszą ostatnio rozrywką są "wygłupianki" przed snem z bratem - włącznie z pozycją na lotnika - dziś nawet w samej pieluszce (Bella Baby Happy 4 ofkors :)))), zanim udało się założyć tej Wierzgotniczce piżamkowy pajacyk na noc.

BLW kontynowane i trenowane dziś na bułce :)))), nawet z przesypywaniem okruszków do miseczki i z miseczki z powrotem do środka bułeczki... Zobaczcie sami :)